Globalna industrija čelika možda će morati da otpiše do 70 milijardi dolara imovine u narednim godinama, jer još uvek gradi nove visoke peći na ugalj, koji će zastareti kako svet smanjuje emisije ugljenika, navodi se u novom izveštaju američke kompanije Global Energy Monitor (GEM).
Procenjuje se da su trenutno u fazi izrade železare za proizvodnju čelika koje koriste tehnologiju visokih peći, kapaciteta oko 50 miliona tona, uglavnom u Kini – koja je i najveći proizvođač čelika.
„Izgradnja novih visokih peći na ugalj je loša investicija za proizvođače čelika ali i za planetu“, rekla je Christine Shearer, direktor programa uglja za GEM.
Visoke peći koje koriste ugalj mogle bi postati nepotrebne ili neispravne, što bi rezultiralo „nepotrebnom imovinom” u vrednosti od 47 do 70 milijardi dolara, navodi se u izveštaju.
„Na osnovu predviđanja Međunarodne agencije za energetiku (IEA) i drugih grupa, vrlo verovatno je da će se to desiti u period od 2030. do 2040. godine, a možda i pre, ako se primene agresivniji porezi /ograničenja na ugljenik”, rekla je Caitlin Swalec, vodeća autorka izveštaja.
Ukupne direktne emisije iz globalnog sektora gvožđa i čelika moraju da padnu za više od 50% do 2050. godine u odnosu na 2019. godinu, kako bi se ispunili ciljevi Pariskog sporazuma o klimatskim promenama, ukazuju iz IEA.
Grade se nova postrojenja, iako postoje velike količine prekomernog svetskog kapaciteta za proizvodnju čelika, koji je bio 25% iznad nivoa proizvodnje u 2019. godini, rekli su oz kompanije GEM.
Većina svetske industrije čelika priznaje da će morati da smanji emisiju ugljenika s obzirom da taj sektor proizvodi oko 7% od ukupnih emisija gasova sa efektom staklene bašte.
Kompanije i zemlje proizvođači čelika koje pokrivaju više od tri četvrtine trenutnih globalnih čeličnih kapaciteta preuzele su obavezu da pređu na nulu i nisku emisiju ugljenika.
Proizvođači čelika žele da prošire upotrebu elektrolučnih peći, istovremeno razvijajući tehnologije za hvatanje vodonika i ugljenika kako bi smanjili emisije.
Kompanija GEM je koristila podatke koje je dobila globalnim praćenjem fabrika čelika, prateći svaku fabriku koja radi sa kapacitetom od milion tona godišnje ili više.
Izvor: Reuters
Napomena:
Čelik je metastabilno kristalizovana Fe-C (Fe-Fe3C) legura sa sadržajem ugljenika manjim od 2,06%. Dodavanjem volframa, hroma, molibdena, vanadijuma, mangana, nikla, kobalta i drugih metala, pojedinačno ili u kombinacijama, dobijaju se legirani čelici za specijalne svrhe, izuzetno mehanički, hemijski ili toplotno postojani. Ako je maseni udeo legirajućih elemenata veći od masenog udela gvožđa, ili se gvožđe nalazi samo u tragovima, onda ne govorimo o čeliku već o novim tipovima legura. Neverovatan raspon i fleksibilnost osobina (uz pomoć legiranja, termičke obrade i plastične prerade) kao i relativno niska cena proizvodnje čine ga i dalje najrasprostranjenije korišćenim metalnim materijalom.
Proizvodnja čelika ima za cilj dobijanje legure (gvožđa i ugljenika) željenog hemijskog sastava i mehaničkih osobina. Postizanje željenih mehaničkih osobina zavisi od tri međusobno povezana faktora:
- hemijskog sastava (kombinacija legirajućih elemnatata),
- plastične prerade i
- termičke obrade.
Proizvodnja čelika se odvija u čeličanama, koje su deo šireg postrojenja pod imenom železara. To postrojenje se najčešće sastoji od: pogona visoke peći, čeličane i valjaonice (tople i hladne). Pogon visoke peći nije neophodan u slučaju ako se čelik dobija iz čeličnog otpada pomoću elektro lučnih peći. Postoje generalno dva tipa železara:
- integralna železara, ona koja poseduje postrojenje visoke peći, konvertorske čeličane i tople i hladne valjaonice
- ostali tipovi železara, koje nemaju proizvodnju gvožđa nemaju visoku peć
Ranije se kao gorivo koristio ćumur, a sada se najčešće koristi visokopećni koks (kameni ugalj koji sadrži najmanje 90% C).
